Merhaba dedi babam..Eşim ve kızım buradalarmış çevredeki görenler söyledi ...Onlara söyleyin hazırlansınlar eve dönüyoruz dedi..Annem hayır gelmiyoruz dedi ilkten ..Ama babamın yatışmış oldugunun farkındaydı.Gözlerini kan bürümüştü..Kötü kötü bakıyordu.İçinde bir şeytan varmış gibiydi.Neden böyle düşünüyordum bilmiyorum ama babamda acayip birşeyler vardı.O evdede..Duvarlarda kanlar gördüğüm rüyalar hiçbirisinden kurtulmam mümkün değildi..Okadar korkuyordumki başımı yorganımın altına soksam bile korku burnumun ucunda oluyordu.Ugultular sesler bağrışmalar .. Hayaletlerde ek tabi..Babam hala gözünün ucuyla beni süzüyordu.Sanki içimizden birbirimize mesaj gönderir gibi olmuştuk..Babam gelin buraya der gibiydi.Bende senden cok korkuyoruz der gibiydim.Heyecanlıydım babamın vereceği tepki beynimi deliyordu! Belkide başımıza gelmedik kalmayacaktı babamla gidersek.Ama gitmek zorundaydık sonsuza dek o masum ailenin yanında kalacak değildik ya..Mecburen babamın arabasına bindik ve yol almaya başladık.Babam bana sakin bir tavırla bakar gibiydi.Ama ruhu bana hiç öyle söylemiyordu.Sizi öldüreceğim gibi bir bakış atıyordu.Anneme ve bana "yakaladım sizi!" der gibiydi..Umarım düşündüklerim gibi değildir yaşayacaklarımız..Önce biraz korksamda artık alıştıgımı düşünüyordum..Babamın o sinirli halleri devam etmekteydi ama o korku fırtınası beynime bir anı gibi yerleşti.Eve vardıgımızda annem gözleriyle bana birşeyler anlatmaya calıstı..Sanki kızım kaç! der gibiydi.Anlamıyordum tabiki eminde değildim..Sonrada odama cıkmam söylendi..Babama ;
-Sakın ona zarar verme dedim..
Babam kızarmış gibi bakarak "tamam" diyebildi.Yukarı çıktıgımda kulaklarım kapının üstündeydi.Aşağıdaki sesleri dinliyordum.Babam anneme hafiften bağırınca,kapıyı acıp "baba" diye bağırdım.Annem aşağıdan bağırarak "kızım sorun yok" diyebildi bu duruma çok üzülüyordum.Babamın içinde şeytanmı vardı melekmi onuda bilmiyordum. Birileri bana cevap vermeliydi! Neyseki annem yukarı gelip beni yatıştırdı.Akşam oldugunda...